10 februari 2024
tekst en foto’s: Pauline Pisa
Eilandgasten
Bij vertraging kan het afscheid worden verlengd,
er ontstaat tijd om je wang tegen een borstkast te drukken,
elkaars rug te bekloppen.
Wacht tot de rode blos gedoofd is, er kan nog een kus aankomen.
O, l’amour. Kantlijnlover.
Maak een wandeling over het perron
en reis vanuit de heupen - rechte rug, kleine pasjes, licht geheven kin.
Plant het bos in je herinnering, sla de geur op in je neus.
Voor ieder mens rijdt wel een trein, we moeten doorgaan, hoe dan ook,
er wordt op ons gewacht.
Stadsdichter Pauline Pisa schreef dit gedicht over station Den Dolder. Het gedicht is aangebracht op de ruit van het oude stationsgebouw.
Bijdrage
Artikel
Lezershoek
Pauline schreef eerder: Kalenderleven |
Meer over station Den Dolder: Daar zit je dan, midden op het perron |
Volgende bericht: Zet het op een lopen! |