Overslaan en naar de inhoud gaan

Gedicht van de maand: Samen vervelen

1 december 2017

1 december 2017
tekst: Charlotte Lehmann; foto: Henjo Hekman

 

Samen vervelen

 

weet je nog hoe we ons vroeger vaak verveelden

en maar hingen en niet wisten

wat we moesten doen

 

maar nu ik zo voor je sta weet ik niet meer hoe we dat

deden, dat vervelen en

zijn er ineens zoveel dingen die we hadden kunnen doen

 

samen lange lanen lopen

naar de bioscoop

hele grote ijsjes kopen

gaan varen in de hoop

ooit weer ergens aan te meren

op het vasteland

dan zwemmen en ons drogen

in het zand, hand in hand

 

heel erg lang naar liedjes luisteren

naar een grote stad

zachtjes in het donker fluisteren

urenlang in bad

gaan vliegen en dan landen

in Londen of in Leeds

of door Zeister bossen toeren

op de fiets en verder niets

 

nu ik dit bedenk besef ik: ik verveel me graag met jou

en dus zal ik hier seizoenen blijven zitten

samen vervelen

onder de bomen

onder de bloesems

in de warmte

in de kou

 

                                            Charlotte Lehmann

 

Geïnspireerd op de Oude Algemene Begraafplaats, 2011

 

Bijdrage
Henk van Leeuwen (lezer)

Mooi gedicht. Spreekt me zeker aan. Ook ik groeide op in Zeist in de vijftiger en zestiger jaren voor ik de beslissing nam om eens gratis als 18 jarige jonge man naar Australie te emigreren in 1965 met de boot voor 6 weken. Had niet willen blijven maar toch is dat zo gebeurd. Trouwen, kinderen enz. Toch kom ik elk jaar terug in Zeist. Vanuit daar ben ik immers een wereldreiziger geworden. En toch - Dank voor de foto van de oude begraafplaats op de Bergweg. Daar liggen mijn opa en oma. Ben er geweest en heb gezocht doch heb ze niet gevonden. Ik probeer weer in 2018. Groet - Henk van Leeuwen

4 december 2017 Permalink

Reactie toevoegen

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.