Hoe functioneert een sportvereniging in coronatijd?

21 november 2020
Kirsten Vonk in gesprek met Klaas de Jong, voorzitter hockeyclub Phoenix

Aan de Koeburgweg, vlakbij station Driebergen/Zeist, ligt een van de oudste sportclubs van Nederland; SV Phoenix. Het is in 1884 opgericht en telt 1550 leden (70 jeugdteams en 20 seniorenteams). De vereniging opereert zelfstandig en genereert inkomsten uit contributie, sponsoring en bar. Klaas de Jong, sinds 4 jaar voorzitter van deze club, vertelt over de impact van de corona-maatregelen.

Wat zijn de huidige corona-maatregelen waar jullie mee te maken hebben? ‘Op dit moment mag alleen de jeugd tot 18 jaar trainen en onderlinge wedstrijden spelen. Voor 18+ geldt dat er met 2 man getraind mag worden op een kwart veld. De competitie is stilgelegd.’

Wat betekent dit voor de organisatie? ‘We zijn een vrijwilligersorganisatie, het is niet ons dagelijks werk maar het vraagt in deze tijd wel veel van ons. De mensen van het bestuur en van de commissies hebben er destijds voor gekozen zich als vrijwilliger in te zetten voor een bepaalde taak. Dat takenpakket ziet er nu anders uit omdat we moeten handelen naar de maatregelen. De steeds veranderende maatregelen hebben door de hele club een domino-effect. We moeten dan telkens nieuwe protocollen opstellen, veel dingen regelen en het met alle betrokkenen bespreken. Er is nu vier keer meer communicatie dan normaal en dat gaat over zaken die de club niet per se verder helpen. Het is handelen vanuit een crisis.’

Waar dienen protocollen voor gemaakt te worden? ‘Bijvoorbeeld voor de looproutes binnen het complex, de indeling van de fietsenstalling, de wijze waarop de trainingen gegeven moeten worden en het desinfecteren van alle materialen. De volgende stap is er voor zorgen dat iedereen wordt geïnformeerd; spelers, ouders, trainers en vrijwilligers. En vervolgens hebben wij er op toe te zien dat de protocollen worden nageleefd. Daar zijn weer extra vrijwilligers voor nodig die aangesteld moeten worden.’

Phoenix is een zelfstandige club en ontvangt geen subsidie. Wat betekenen de corona-perikelen financieel voor jullie? ‘Alhoewel de contributies na de eerste lockdown waren betaald, liepen we in juni opbrengsten mis door het wegvallen van toernooien en barinkomsten. Het ging daarbij om tienduizenden euro’s. Gelukkig werd een gedeelte gecompenseerd uit het nood sportfonds vanuit de gemeente. Daardoor konden we de vergoeding aan trainers doorbetalen.

Deze tweede lockdown weegt zwaarder. We hebben nog steeds te maken met gederfde bar-inkomsten maar nu heeft ook een aantal sponsors zich teruggetrokken. Begrijpelijk want hun omzet viel ook grotendeels weg. De contributie zorgt voor ruim 70% van de inkomensstroom maar binnen een vereniging telt iedere euro en daarom voelen we het mislopen van deze inkomsten. Desondanks hebben we nu een redelijk steady financiële basis’.

Zijn er leden die hun contributie terug willen hebben? ‘Tijdens de eerste golf wilde een handjevol mensen de contributie terug hebben. We hebben hier begrip voor maar als we daar gehoor aan geven dan kan een vereniging als een kaartenhuis in elkaar vallen.
Wat opviel tijdens de zomerstop is dat we meer opzeggingen van het lidmaatschap hebben ontvangen dan normaal, zo’n 100. Maar de meeste hiervan hebben zich weer aangemeld toen bleek dat de competitie aan het begin van het seizoen weer van start mocht gaan.

De KNHB heeft de zaalcompetitie voor deze winter afgelast i.v.m. corona. Hebben jullie daar last van? ‘De zaalcapaciteit in Zeist is gering, daarom is het ieder jaar weer een opgave om dit rond te krijgen. Dat is ons gelukt dus het is een enorme teleurstelling dat de competitie niet door mag gaan. Maar de contracten met de zaalverhuurders waren al getekend en dat betekent dat we een betaalverplichting hebben.

Maar waar hebben we het eigenlijk over? Geld is belangrijk voor een vereniging maar eigenlijk vind ik het wegvallen van de sport veel belangrijker. Het is een manier om je te ontladen, het is belangrijk voor je ontwikkeling, je leert functioneren in een team, je conditie te verbeteren, gezond te blijven maar vooral ook het sociale aspect speelt een enorm grote rol; de contacten, het plezier, de aandacht, etc. Bij elkaar komen zorgt voor verbondenheid.

In mijn hoedanigheid als voorzitter merk ik ook dat het oplossen van problemen of het bespreken van irritaties vele malen makkelijker gaat als je elkaar langs de lijn even spreekt. Nu moet je elkaar afzonderlijk bellen. Dat voelt toch anders.’

Hoe reageren leden op de maatregelen? ’We kregen een aantal vragen over de manier van controleren en naleving. Dat kon volgens sommige leden beter. Daar hebben we begrip voor en we sturen aan op verbetering waar mogelijk, maar we kunnen dit niet alleen, we hebben de leden hier voor nodig. We sporen leden aan hun eigen verantwoordelijkheid te nemen en de maatregelen op te volgen.’

Zijn er naast de competitie andere dingen die nu stil blijven liggen? Nee, we zijn continu bezig, waar er tijd over, is om de club verder te helpen. We willen bijvoorbeeld de wachtlijst wegwerken door een extra veld aan te leggen. Ook ons clubhuis moet worden verbouwd. We blijven werken aan deze plannen en gaan we ook uitvoeren. We hadden onze aandacht liever nog meer besteed aan het verder uitbouwen van de vereniging dan aan het schrijven van protocollen. Maar dat is nu wat het is.

Al met al ben ik heel trots op hoe we het samen hebben gedaan; bestuur en vrijwilligers. Het vraagt heel veel flexibiliteit en aanpassingsvermogen. We hebben de nadruk gelegd op positief blijven en de verbinding blijven zoeken. Ook met andere clubs. En dat is ons aardig gelukt.
Als het aan mij ligt, gaan we het opheffen van de maatregelen straks vieren met een groot vierdaags feest. Ik verheug me er nu al op!

	Volgende column: KNVB Sportcentrum
	Kirsten schreef eerder: Wachten op wat komen gaat