Mooi karretje

23 april 2022
tekst en foto: Erwin Hagen

U kent het vast wel: rondzwervende winkelkarren. Irritant om naar te kijken als buurtbewoner en een enorme kostenpost voor de lokale supermarkthouder. Op internet variëren de prijzen per kar tussen de € 100,-- en € 450,--.

Iemand die zich daaraan ergerde, is Theus uit Crosestein. Dagelijks fietst hij ’s ochtends vroeg naar Vollenhove en het Staatsliedenkwartier om daar in de buurt voor de lokale winkeliers de in de buurt achtergelaten winkelkarren terug te brengen.
Iedereen kent ‘m, maar hij wil niet op de foto. “Het gaat niet om mij, maar het gaat erom dat mensen zich verantwoordelijk gedragen, voor elkaar, voor de samenleving.”, aldus Theus.

Theus is 73, komt uit een gezin van 12 kinderen. Veel geld was er thuis niet, er was weinig eigen bezit. Vanuit thuis heeft hij echter wél het besef meegekregen dat je je eigen troep opruimt en daar niet een ander mee opzadelt. “Mijn vrouw is net zoals ik: als ze tijdens het uitlaten van de hond een kapotte lantaarnpaal ziet, dan belt ze met de gemeente. Samen als buurtbewoners moeten we de boel goed houden.”

Theus begon op z’n 13e met werken, eerst bij de Kijkgrijp, later als lasser van telefoonkabels. Hij is vijf keer kampioen kranten-ophaler geweest. Dan kreeg hij daarvoor een prijs. Een zwembroek en een abonnement voor het zwembad. “En ik hou helemaal niet van zwemmen, eigenlijk had ik er een hekel aan.” voegt Theus daaraan toe.

Fietsend door de wijk, op zoek naar achtergelaten winkelkarren, ziet Theus ook op straat achtergelaten vuilnis. Hij spreekt mensen daar vriendelijk op aan:  hou je buurt netjes. “Soms moet je mensen een beetje opvoeden”, grapt Theus.

Ook stimuleert hij jongens uit de buurt om winkelkarren terug te brengen naar de winkel. Voor een geringe vergoeding. Zelf verdient Theus helemaal niets met zijn wijk-opbouwwerk. Een kop koffie in de winkel. Het kostte ‘m zelfs een keer bijna z’n fiets. Terwijl hij stond te praten met twee mensen, werd achter z’n rug z’n elektrische fiets gestolen. Via camera-beelden werd de dader gevonden en kwam de fiets, weliswaar gehavend,  gelukkig bij Theus terug.

Ik blijf in ons gesprek doordrammen op de vraag waarom Theus dit doet. “Tja, gewoon, vanuit thuis meegekregen. Je gedraagt je gewoon maatschappelijk betrokken. Dat is toch normaal?”

Ik stop met doordrammen en kan Theus alleen maar groot gelijk geven. Het is een mooi ‘karretje’, die Theus, voor een goed rollende samenleving. Daar mogen we er meer van hebben in Zeist.