Hang naar het normale

2 januari 2022
tekst en foto: René Scheffer

Bij het via Whatsapp uitwisselen van de nieuwjaarswensen tussen de Zeistermagazine-redactieleden krijgen we er bijna een discussie over. De ene (ik) spreekt de wens uit van een snelle terugkeer naar het normale. De ander stelt hier een vraagteken bij: “Moeten we wel blij zijn met het normale?”

Het noopt me tot nadenken. Mijn opmerking strekt zich niet verder uit dan blijheid over het bijna voorbij zijn van de “feestdagen”. Een periode tussen grofweg 22 december en 2 januari, die zich kenmerkt door drukte, harde stemmen, alcohol, weekendtas inpakken, huis schoonmaken en dat steeds weer. Veel te veel eten in huis, de gasten zouden eens tekort komen….

Gekte en stress in de supermarkten en op straat. Op 31 december heb ik er bijna ruzie met mijn dochter over. Om 16.00 uur rijd ik over de Slotlaan. Ze moet iets ophalen bij Lucardi dat ze eerder besteld heeft. Ik fulmineer bij het zien van de drukte. “Belachelijk die drukte, die auto’s, die mensen, waarom moet dat op Oudejaarsdag om 16.00 uur?” Ze wordt bozig en merkt fijntjes op dat ik ook onderdeel uitmaak van die drukte en niet moet zeuren. Ik antwoord dat ik voor haar op straat ben, omdat ze naar Lucardi moet. Toen werd ze nog bozer. “Papa dat is zo fail, want je gaat zo zelf nog de visschotels bij Vossole ophalen”. Tja, ze heeft een punt.

Vaste TV-programma’s die er opeens niet meer zijn. Jaaroverzichten met nieuws dat voor mij niets toevoegt. Het lukt me nauwelijks om me in die periode aan dit alles te onttrekken en mijn karakter is te zwak om me er rigoureus van af te wenden, met immers risico van onbegrip en zelfs boosheid bij gezin en familie.

Het afwezig zijn van de Deka Dinsdagaanbiedingen op dinsdag 28 december doet voor mij de deur dicht. Bijna kermend deed ik op die dag mijn beklag bij een van de medewerksters bij de Deka in De Clomp. “Deze week zelfs geen dolle Deka Dinsdagaanbiedingen, wanneer wordt alles weer normaal?”. De dame leek het te snappen en knikte begripvol en antwoordt: “Het kan wel tot ver in februari duren, die lockdown”. Tja….dat bedoel ik dus niet. Ik laat het maar zo.

Maar dat normale. Ja wat is normaal? De normale politieke- en bestuurscultuur, het doorgaan met gedogen van vervuilende en belasting ontduikende bedrijven. Is Corona inmiddels ook normaal? Hoe is het voor de mensen voor wie “het normale”,  anders dan voor mij, niet leuk is?

Whatever, ik ben blij met 3 januari en helemaal met 10 januari 2022.