16 oktober 2020
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
De winkelvloer van de Utrechtse Apotheek aan de Slotlaan ligt bezaaid met verschillend gekleurde ronde vlakken, geel gestickerde voetstappen, zwarte pijlen, en andere aanwijzingen en spelregels voor de juiste routing. Allemaal bedoeld om voldoende afstand te bewaren tussen klanten onderling en een eventuele Coronabesmetting te voorkomen.
Het oogt, bij binnenkomst, als een bordspel, waarbij ik als pion mijn weg moet zien te vinden naar de servicebalie en de kassa. Het enige dat nog ontbreekt op dit imaginaire bordspel, is een grote, schuimrubberen dobbelsteen, waarmee ik eventueel, als tijdverdrijf, wat hoge ogen kan gooien om de saaie wachttijd wat in te korten. Met wat geluk enkele vlakken kan overslaan, om eerder aan de beurt te zijn. En, zelfs als het geluk niet echt meezit, toch met enig plezier en vertier, liefst samen met de overige klanten in de apotheek, deelneem aan een alleraardigst tijdverdrijf en wat vrolijke afleiding in deze Coronatijd. Waarbij het nog maar zo zelden mogelijk is, samen met anderen iets gezelligs te ondernemen en met plezier te winkelen.
Verder zou ik nog willen voorstellen, omdat er maar vier mensen tegelijk in de apotheek mogen, dat ook zij die buiten op de stoep van de Slotlaan op hun beurt wachten, enkele vrije worpen krijgen met de sponzige dobbelsteen, en eerst maar eens een zes moeten gooien, voordat zij überhaupt naar binnen mogen.
Volgende column: Chelsea Boots |
Coronabordspel
Erg leuk, deze eigentijdse en veel positievere variant van ‘mens erger je niet.’
Thanx
Thanx