Vlieg

3 juni 2020
tekst en foto: Marcel Leenders

 
Een vlieg, waarschijnlijk een ééndagsvlieg, zoemt onbevangen via het openstaande raam naar binnen. Ikzelf had ‘m niet eens gezien of gehoord. En ook al was dat zo, dan had ik mij er nog niet aan gestoord.

Maar de kat denkt daar schijnbaar anders over, want bij hem komen instincten naar boven die zijn kattenbrein op hol jagen en transformeren tot een vervaarlijke katachtige jager. De ogen groot, pupillen wijd, en elke spier en zenuw in dat goedaardige, slome, verwende lijf gespitst en gespannen.

En ondanks dat de vlieg tot grote hoogte komt en met zijn kleine vleugels veel wendbaarder, is de kat niet alleen in staat de baan van de vlieg te ‘lezen’, maar ook alert genoeg om de tijd en afstand tot zijn prooi tot op de microseconde en millimeter te bepalen en tikt met zijn donzige poot en vileine nagels de vrolijke vlieg uit de lucht.

Het volgende moment voltrekt zich een macaber spel, totdat de weerloze vlieg alleen nog maar kleine angstige cirkeltjes draait in de vensterbank en zich uiteindelijk uitgeput voor dood houdt. Dan klemt de kat de weerloze vlieg tussen de lippen, plet hem, slikt hem door, loopt dan kalmpjes terug naar zijn kussen en krult zich daar tevreden en voldaan weer op.

Dat was inderdaad een ééndagsvlieg, denk ik bij mijzelf.

Volgende column: BBQ'en doe je in de regen