KNVB Sportcentrum

20 november 2020
tekst en foto: Henk Martens

Ik was even geschrokken van een bericht van voorzitter Just Spee van de KNVB, namelijk het plan van de KNVB om 5 hectare bos prijs te geven voor extra voetbalvelden bij de KNVB Campus. Leuk om dan te zeggen “ja maar we geven weer 10 hectare bos terug”.

10 hectare is net zoveel als het hele dorp Austerlitz. Ja lekker, bos in ons mooie bosrijke Zeist weghalen en dan een bos maken ergens in de buurt bij Bunnik. Hoelang gaat dat duren voordat er een bos is in Bunnik, hoeveel jaren of komen er gelijk grote bomen? Ik zit maar even te kijken op Google Maps hoe groot het stuk bos is dat weg zou vallen voor wat voetbalvelden. Kijk, ik ben een groot liefhebber van voetballen en het KNVB-Sportcentrum in Zeist is natuurlijk ook prachtig. Krijgt ons dorp nog een beetje bekendheid.

Twintig nationale teams moeten daar hun home krijgen in de toekomst. Vraagt niemand zich af, hoe druk dat gaat worden? Gaan al die mensen gelijk weer naar huis? Of trekken onze plaatselijk hotels nog daar voordeel uit? Maar worden onze middenstanders daar ook gelukkiger van, omdat er misschien dan mensen zijn, die denken: we gaan toch eens kijken wat er in dat dorpje Zeist te beleven valt. Of daar even wat winkelen, kopje koffie drinken of wat eten. Dan worden wij Zeistenaars een beetje gelukkiger. Een beetje meer volk maakt het altijd wat gezelliger in ons rustige dorp.

Dat doet mij denken aan die tijd dat het KNVB Sportcentrum daar begon. Ja, ik ben al zo oud dat ik dat heb meegemaakt. Ik weet het nog goed. Twee velden aan de overkant, je moest door een tunneltje (daar stond bijna altijd water in). Bij de velden een hok voor de terreinmeester (even wat anders dan nu de Rinus Michels dug-out). Die terreinmeester was vreselijk zuinig op zijn velden, want de velden moesten klaar en mooi zijn voor het Nederlands Elftal.

Toen bestond nog KNVB District Midden (heet nu West I) en zoals toen in alle districten in Nederland hadden die elftallen in de leeftijdsklasse 13/14 en 15/16 jarigen. Die speelden dan in competitieverband tegen elkaar met een finale op het KNVB-Sportcentrum. Op het Sportcentrum spelen was in die tijd heel bijzonder en iedereen wilde dat graag. Wij van district Midden hadden het geluk dat de trainingen en wedstrijden plaatsvonden op dat Sportcentrum. Daar kwam veel commentaar op uit het hele land, ons district was bevoorrecht. Daardoor ging district Midden later naar Amersfoort, op de velden van de Posthoorn.

Zelf was ik daar toen nauw bij betrokken, zeven jaar was ik secretaris/penningmeester van het Jeugdplan District Midden KNVB. Iedere maandag kwam er een groep trainen. Ik zorgde dat de spelers hun reiskosten vergoed kregen. In feite werden toen die jongens al een beetje betaald. Wie waren dat bijvoorbeeld: Marco van Basten, Gerald Vanenburg, John van Loen, Jan Willem van Ede, Edwin Godee, zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was een mooie tijd, ook een tijd dat iedereen nog volop bezig was met voetbal, andere sporten waren toen nauwelijks in. Ieder dorp had wel een voetbalclubje. Zeist wel vijf en natuurlijk Austerlitz en Den Dolder had DOSC en Dolderse Boys. Een mooie tijd, nu is het totaal anders. Alles moet groter, beter, super tot in de puntjes verzorgd. Maar of het gezelliger wordt, dat laat ik maar aan onze lezers over.

	Volgende column: Glasbaktrauma
	Henk schreef eerder: DOSCORONA