De Avondvierdaagse Zeist

9 juni 2024
tekst en foto’s: René Scheffer

Afgelopen week was het weer zover. Het zorgt bij mij altijd voor activering van mijn geheugen, verwondering, ontberingen en plezier. Tot mijn 52ste had ik er helemaal niets mee. Dat veranderde toen mijn dochter 6 werd en mee ging lopen. Als vanzelf gaf ik me op als meeloopouder namens De Griffel. 

Het is vooral ook de bijzondere dynamiek die een avondvierdaagseweek bepaalt. Om uiterlijk 17.00 uur eten, tas en proviand mee, regenkleding. Om 18.00 uur zorgen dat je klas bij elkaar in de buurt blijft. Lopen en na een uur eten en drinken. Zorgen dat iedereen op tijd weer vertrekt. Roepen, schreeuwen en corrigeren. “Aansluiten, op de paden blijven, geldt ook voor de moeders dat aansluiten”. Dingen die in die rol wel moeten maar die niet in mijn gereedschapskist zaten. Als ik eerder meeloopouder was geweest, had ik wellicht kunnen uitgroeien tot leidinggevende, tot politicus. Nu bleef ik hangen in de rol van brave adviseur.

Ik keek ruim 10 jaar geleden steeds mijn ogen uit. Kletsende moeders, duwende kinderen, onhandig flirtende vaders. Een leuk uitziende moeder (niet die op de onderste foto van de Avondvierdaagse 2014) met een fraaie fysionomie, die zomaar naast me komt lopen. Ze begint over het defilé en de burgemeester. “Wat een verschrikkelijke vent is die Koos Janssen”. Ik kijk haar vragend aan en voordat ze verder los kan branden zeg ik “Bijzonder, dat hoor ik niet vaak, bye de way…ik werk bij de gemeente en ben zijn adviseur”. Heb haar nooit meer gesproken. 

Als amateursocioloog verwonder ik me altijd over de diversiteit in het basisonderwijs. Vrije scholen, Montessorischolen, Christelijke scholen, Openbare scholen. Deze keer ook de Islamitische school Al Amana. Zonder te weten welke school het is kan ik op basis van de uitstraling, het “zijn” van de ouders, kinderen en de samenhang van de groep van verre al wel raden welk soort school het is. Ondanks (of juist door) mijn PvdA lidmaatschap heb ik hierdoor een behoorlijke scepsis opgebouwd tegen “Progressieve ouders die erg voor inclusiviteit zijn maar voor hun kinderen kiezen voor een exclusieve, vaak witte school”.

Ik kan het dinsdag niet laten om langs de route te gaan zitten. Op 80 meter van mijn huis komt de 10 en 15 km langs. Een rustig plekje aan de “Roy Luca” poel tussen Couwenhovense veld en Brugakker. Verschillende bekenden, oud-collega’s, buurtgenoten komen voorbij. Maar vooral heel veel drukke en blije kinderen. Veel “boksen” en “High fives” gehad. Er wordt later door ouders wat gemopperd over de smallere drassige paden en overhangende takken. Altijd een dilemma voor de organisatie. Kiezen voor asfalt en doorstroming of voor natuur met soms smalle paden. 

Hoogtepunt voor mij? Een moeder die moet plassen en zegt “Meneer, woont u in de buurt, ik moet nodig plassen en mag ik bij u naar het toilet?” Zeg dan maar eens nee…. Erg helpfull kunnen zijn, zonder er echt wat voor hoeven te doen. Dat kan ik goed.

De intocht heb ik deze keer door drukte aan me voorbij laten gaan. Dan maar thuis blijven maar wel de buurkinderen van 6, 6 en 8 jaar onthalen met slingers en snoepzakken. Ze zijn er blij mee. De komende 360 dagen is alles wat met Avondvierdaagse Zeist te maken heeft ver weg gezakt (behalve bij de ‘Regelingscommissie AVD’). Niemand heeft het er dan meer over. 

Maar over 360 dagen is het weer zover….