1 oktober 2019
tekst en foto: Ernst van Splunter
Donald Trump, Boris Johnson, Heinz-Christian Strache, Thierry Baudet. Waarom zijn deze rechts-radicalen of geradicaliseerde conservatieven zo populair? Ze bewerken democratische instituties met sloophamers en trekken volle zalen. En gaan we dit ook in Zeist zien gebeuren? Een opmars van politici zonder respect voor elkaar, met ruwe omgangsvormen op sociale media, met meer scorebordjournalistiek en minder accenten op inhoud maar meer gericht op afrekenen?
Het viel mij een paar weken geleden op dat een buitengewoon raadslid, zonder enige onderbouwing, mijn partij aanviel, tot twee keer toe, via social media. En ik moest terugdenken. Terugdenken aan de afsluiting van ons politieke jaar bij zwembad Dijnselburg. Twee raadsleden van partijen die in ons politieke spectrum nogal ver uit elkaar liggen, vertrouwden mij toe na te denken over hun politieke toekomst. Oorzaak: spelverruwing in de Raad. Ze overwogen er mee te stoppen. Dat betekent dus afhaken in Zeist in plaats van meedoen in Zeist.
Na anderhalf jaar in de Raad actief te zijn als lokaal politicus vallen een paar dingen op: de Zeister Raad is niet de vriendenclub zoals werd beschreven in de verkiezingscampagne van 2018 door een cynicus. Het is zoals ik het beleef voor het overgrote deel wel een gemotiveerde groep politici waar het meer om Zeist dan om het eigen ik gaat. Dat vind ik al heel wat. En laten we eerlijk zijn: alleen ondersteund door weliswaar professionele en keihard werkende Griffie, maar wel een overbelaste Griffie die het soms nauwelijks aankan. Verder is er geen enkele vorm van ondersteuning. De fracties moeten het helemaal zelf doen, tenzij ze kunnen bouwen op gemotiveerde vrijwilligers.
In de Sporthal in Den Dolder steeg een paar weken geleden een geluid van verontwaardiging op toen raadsleden - waaronder ik zelf - durfde toe te geven dat ze de rapporten Goudappel Coffeng (verkeersveiligheidsonderzoek) en RHO (second opinion met veel oog voor bereikbaarheid van Den Dolder) niet helemaal gelezen hadden. Een oudere dame kwam in de pauze daarom met opgestoken zeil naar mij toe. Ik heb haar toevertrouwd dat die rapporten voordat wij als Raad besluiten over de mogelijke afsluiting van de spoorwegovergang voor gemotoriseerd verkeer echt nog wel aan bod komen. Maar dat zij eens zou kunnen nadenken over het breder, professioneel ondersteunen van de lokale politiek voordat zij haar vuist naar ons opsteekt.
Vooralsnog moeten we doen wat Caroline de Gruyter zaterdag 28 september in NRC schreef: “niet terugrammen maar fatsoenlijk blijven en burgers en instituties de zorg geven die ze verdienen. Er zijn serieuze, onkreukbare leiders nodig. Politici die luisteren, nadenken en het goede voorbeeld geven: dat is wat een democratie bestendig maakt tegen de sloophamer.”
Dat spreekt mij aan. Laat zien wat je van die sloophamerpolitici onderscheidt. Ga niet mee in die scorebordjournalistiek en afrekencultuur. Laat dat de oude en nieuwe mores in Zeist zijn.
Volgende column: Vertelcafé Zeist bestaat vijf jaar