Groot kind

20 november 2019
tekst: Anke de Jong, foto’s: Pixabay

Ik zie hen staan langs de kant van de Slotlaan, tussen alle ouders met opgewonden kinderen die afgekomen zijn op de intocht van Sinterklaas. Het is een drukte van belang en er hangt een gezellige sfeer met opgewonden kinderen. Naast me staat een vrouw al die drukte te bekijken. Ik zie de worsteling in haar ogen. Krampachtig tovert ze een lach op haar gezicht. Haar dochter heeft daarvan helemaal niets in de gaten. Die staart met grote ogen naar alle vrolijkheid die langs haar heen trekt. Eerst komt er een muziekkorps langs en een hoop dansende pieten, en als het paard van Sinterklaas in het zicht komt stoot haar dochter een schrille gil uit van enthousiasme. Niet dat ze iets van Sinterklaas weet, laat staan van de hele discussie rondom zwarte piet. Het paard is veel belangrijker, want dieren, daar is haar dochter gek op. Haar ogen zijn nu groot van blijdschap als het paard van Sinterklaas dichtbij haar is en ze wipt op en neer van enthousiasme in haar grote rolstoel. Sinterklaas ziet haar staan en zwaait naar haar, maar haar dochter ziet het niet, haar blik is strak gefocust op het paard en niet op Sinterklaas.

Dan staat er ineens een zwarte piet voor haar rolstoel, hij gooit een handvol pepernoten op haar schoot en aait haar over haar wang. Ongeduldig probeert ze om hem heen te kijken naar het paard dat rustig verder stapt. Het is duidelijk dat ze van die piet niet veel moet hebben en al snel loopt hij weer door naar andere kinderen die naar hem roepen.

Vlug haalt haar moeder de pepernoten uit de rolstoel, die mag ze niet hebben. Haar dochter is ernstig verstandelijk gehandicapt, heeft nooit kunnen kauwen en kan alleen sondevoeding verdragen. Een pepernoot kent ze al helemaal niet en moet ze ook niet in haar mond stoppen, dan kan ze stikken.

Inmiddels is Sinterklaas uit het zicht van haar dochter verdwenen en vertwijfeld kijkt ze om zich heen naar alle drukte die ze nu pas echt in de gaten lijkt te hebben.

Haar moeder kijkt ook naar alle vrolijk uitgedoste kinderen met pietenmutsjes. Wat zou er in haar omgaan?

Voor haar geen kind dat zelfstandig en volwassen wordt en misschien wel gaat trouwen, geen kans op een kleinkind. Geen kind dat een studie gaat afronden of werk vindt. Voor haar enkel de zorg om een groot kind in een volwassen lijf dat niets kan. Behalve genieten, genieten van het paard van Sinterklaas, de rest is maar bijzaak.

Levend verlies

Elke keer weer voelbaar
voor jou niet weggelegd
die nieuwe fase, die groei
of nieuwe levensovergang

Ik zie met lede ogen
jouw leven verglijden
in het niets
voor jou geen stap vooruit

Leven in het nu is wat jij doet
en is het enige wat ik kan doen
ik doe het met wie je bent
want ik hou van je
mijn lieve grote kind

Volgende bijdrage: Meer begrip tussen generaties dankzij "Bruggen bouwen"