27 juni 2020
tekst: Erica Pijs; foto: Van der Lee Fotografie
tekst: Erica Pijs; foto: Van der Lee Fotografie
Een slanke jongeman met glad achterover gekamd haar komt de kroeg binnen wandelen en groet iedereen. Vooral bij de nogal wat oudere dames staat hij wat langer stil. Hij kust ze vol passie op de wang en ik hoor hem dingen zeggen als "zo jonge dame!" of "hey mooie vrouw!" Ze lijken het leuk te vinden, want meer dan een vriendelijk klapje op zijn schouder loopt hij niet op.
Bennie is over het algemeen een graag geziene gast in de kroegjes in Zeist. Over het algemeen, want met een biertje teveel op wil hij (net als zoveel andere kroegtijgers) wel eens een beetje doordraven. Meestal is er dan wel iemand in de buurt om hem lekker naar huis te sturen.
Ieder weekend kun je hem tegen komen. Door de weeks is hij meestal thuis. In zijn uppie. Een rondje geven kan alleen als hij een keer een meevallertje heeft. Het mooie is dat hij dat dan ook onmiddelijk doet.
Op het eerste gezicht is er niets aan hem te zien. Ben heeft een diagnose, een stempel. Daar heeft ie zelf nog het meeste last van, want hij is hartstikke slim. Hij voelt bepaalde dingen heel goed aan. Ik ken weinig mensen die zo'n grote intuïtie hebben. Hij ziet en hoort alles dat niet door de denkbeeldige beugel kan en dat zich vooral in het nachtleven afspeelt. Juist in de kroeg, waar we vaak wat "losser" zijn, is niets menselijks ons vreemd, toch?
Af en toe flapt hij er een scherpe vraag of oordeel uit, maar nooit wordt iemand écht of langdurig boos op hem, want het is "Bennie"; soms wat onhandig, maar recht voor zijn raap en vooral recht door zee. "BennieT gek" denk ik dan, alhoewel ook ik hem wel eens vriendelijk de mond snoer ...
Ben is een groot fan van Ajax. Als zijn lievelingsclub speelt kijkt hij graag bij zijn vriend, Jan, thuis. Ze kennen elkaar al jaren, ook uit de kroeg en hij noemt hem liefdevol "vaderfiguur." Samen juichen én vloeken op je favoriete cluppie, afhankelijk van het "spel van de dag," is natuurlijk veel leuker dan alleen. Bovendien lusten ze allebei graag een biertje.
Ben heeft ook nog een heel lieve "moederfiguur," Ingrid, die bijvoorbeeld met hem kleding koopt en er simpelweg voor hem is als het eventueel eens nodig is. Andersom ook, heb ik gehoord. Ook deze dame, kent hij oorspronkelijk uit de kroeg.
Ooit hoorde ik een wijze en lieve andere 'Bennie' (geboren 'Bernadette') zeggen: "Bennie? Noem mij maar gewoon Ben, want ik Ben wél."
Deze geef ik graag even door aan haar even zo bijzondere naamgenoot.
Ben, mooie kerel, what's in a name? Leuk dat je er Bent! Biertje?
Volgende column: De waarde van naar binnen kijken |
Bijdrage
Column