1 juli 2018
tekst: Joyce Smid
Zeist, mijn wortels vastgezogen
in jouw zwarte humusgrond
ben ik geboren en getogen,
is waar ik mijn liefde vond
voor jouw bossen, pleinen, straten,
waar oude wijken statig staan.
Nooit zal ik jou echt verlaten.
Mijn hart zal harder kloppen gaan
wanneer ik, ver van Zeist,
mijn gedachten glijden laat
vele mijlen heb gereisd
en mijn hart naar Zeist uitgaat.
In luchten, zeeën, verre landen
zal altijd Zeist een beetje zijn.
Ik leg vreemdsoortige verbanden:
bij de Niagara Falls denk ik met pijn
heel even terug
aan de Walkart Park-fontein.
Joyce Smid
Uit: 16 x Ver van Zeist, Powezeist 1991
Bijdrage
Lezershoek