Herdenken

4 mei 2024
tekst: Pauline Pisa; foto: Christos Giakkas via Pixabay

Op 4 mei sta ik twee minuten stil bij mijn opa die tijdens de hongerwinter in 1945 op de Bemuurde Weerd in Utrecht een brood uit een bakkerskar zag vallen, een snoekduik nam, overeind krabbelde en met het brood tussen zijn handen geklemd als een rugbyspeler naar huis sprintte om het vervolgens hoog tussen de spijlen van het balkonnetje naar mijn oma te gooien die het brood met beide handen ving. De kinderen stonden tussen de schuifdeuren te applaudisseren en scandeerden: ‘Hoera papa hoera papa'!
 

Bijdrage: 
Artikel: 

 


Meer gedichten over dodenherdenking:
Herdenking

Meer over herdenken:
Vergeten slachtoffers

Volgende bericht:
Opening Expositie 'Ik zeg toch Sorry'

 

Reacties

Onrecht

Als
Onrecht
Recht
Wil
Gaan
Worden

Ontstaat
Er
Welhaast
Ongevraagd
Een
Nieuwe orde

Als
Excuses
Gemeengoed
Dreigen
Te worden

Neemt
Men
Toch
Ongewenst
Vreemdsoortige
Horden

Als
Onderzoeken
Naar
Onrecht
Ons
Wil
Gaan
Leiden

Weet
Men
De
Ander

Daarmee
Te
Misleiden

En
Hoopt
Men
Op
Die
Manier

Zich
Van
Verantwoordelijkheden
Te
Gaan
Bevrijden

Blijft
Onrecht
Onrecht

Blijft
Onrecht
Krom

Brengt
Zoeken
Naar
Uitvluchten

Ongewenst
Schade
Aan
Het
Hoe
En
Het
Waarom...

Léon Algra
"Vergeten verbinding.
De Tweede Wereldoorlog in
Zuid-Oost Azië"

Voeg een reactie toe

Plain text

  • HTML tags zijn niet toegestaan.
  • Website-adressen en emailadressen worden automatisch omgezet in een link.
  • Regels en paragrafen breken automatisch af.