1 september 2017
tekst en foto's: René Scheffer
"Doe je zelf eigenlijk wel aan sport?" krijg ik weleens te horen na een van mijn columns over sport in het ZeisterMagazine. Inmiddels heb ik al heel wat stukjes hier geschreven, over volleybal, atletiek, korfbal, waterpolo, paardrijden, voetbal. Dan mag ik het weleens over mijn eigen sportbeleving hebben. Dan ga ik het niet hebben over vroeger, over mijn mijn korfbalcarriere tussen 1966 en 2001 en mijn looptijden in 1985, 10 kilometer (37 minuten) en halve marathons (1.26 u). Er was geen internet toen, bewijzen ontbreken.
Achter in de vijftig en wat kilo's te zwaar kwam ik in 2015 bij de aan Dijnselburg, Fysio Sport & Training verbonden loopgroep op de atletiekbaan van FIT. Ik verveelde me "binnen" immers met die apparaten en smokkelde, ging na 35 minuten weg. Het was een natte en donkere novemberavond in 2015. 20 mannen en vrouwen op de atletiekbaan. Ik voelde dat ik die looptraining nodig had. Ik liep in die tijd wel twee keer mijn rondjes door de wijk, 3 kilometer in 20 minuten en dan wilde ik weer naar huis. Ik heb druk en sociale controle nodig. Ik moest even wennen aan de mensen bij de loopgroep en zij aan mij.
En nu bijna 2 jaar verder? Het is een gezellig clubje op woensdagavond van 19.30 tot 21.00 uur met nu doorgaans tussen de 8 tot 14 sporters tussen de 35 en 71 jaar. Zeer gemêleerd ook qua man/vrouw en ook de meest uiteenlopende achtergronden en beroepen. Een voormalig Nederlands Recordhouder, een medewerkster bij een brouwerij. Drie ambtenaren, icters, twee mediators, een retailspecialiste, gepensioneerden. Het verschil in niveau, loopsnelheid en uithoudingsvermogen is groot. Tussen de 8 en 12 km per uur op de 10 km. Dat maakt niet uit, iedereen zijn eigen tempo. Het begint met inlopen, rek- en strek en stabiliteits oefeningen, looptraining (technisch goed leren lopen) en een loopprogramma van een halfuur.
We hebben het gezellig. Het clubje is nu aan elkaar gewaagd en gewend. We komen steeds vroeger om het een en ander uit te wisselen. "Hoe was de vakantie? Nog ergens een wedstrijdje gelopen? De kinderen, is die van jou ook naar de brugklas gegaan?"
Ik zeg niet dat de nieuwen binnenkomen als een zeekoe en zich ontwikkelen tot een hinde. Maar bij iedereen zie je wel vooruitgang in techniek, fitheid en snelheid. We houden elkaar en ook de trainer, Wim van de Heuvel, scherp en hij ons. Vriendelijke stekeligheden bijna continue over en weer. Maar de inzet is groot en na afloop zijn we moe en voldaan en ik een kilo lichter. Soms valt trainster Rosa in. Ook leuk. Net voor ons trainen de "Roadrunners", een wat grotere groep, waarvan de meesten wegwedstrijden lopen. Binnen zie je de bezoekers van het fitnesscentrum. Een enkele keer zwaait er iemand. "Oh, dat is de burgemeester, we hadden hem niet zo snel herkend"
Ons loopclubje is verbonden aan Dijnselburg, Fysio Sport & Training. Daar moet je je ook aanmelden. En hoe gezellig ons loopgroepje ook is, er kunnen nog wel een paar nieuwe lopers bij.
