Spelen, altijd weer spelen!

Het geheim van Toneelgroep West-End? Spelen, natuurlijk! Alhoewel: niet echt een geheim voor een club mensen die wekelijks niets liever doet dan dat. Meestal is dat ene woord ‘spelen’ als enthousiaste uitroep voor aanvangstijd van de repetitie al een keer door de ruimte geslingerd. En niet alleen door de regisseur. 

1 maart 2025

tekst en bovenste foto’s: Daniël Claas; onderste foto: Fred Manschot

De draad weer oppakken
Het is maandagavond, kwart voor acht. Een voor een druppelen de spelers van Toneelgroep West-End het moderne schoolgebouw binnen van de Brede School Kerckebosch. In het donker, weer en wind getrotseerd, ontmoeten de spelers elkaar rondom de rechthoekige bar in de keuken. Het is een kwartier voor aanvang van de repetitie en dat betekent in dit geval meer dan het feit dat de meeste mensen op tijd zijn. Het betekent vooral dat ze tijd vrijmaken om elkaar te zien en te spreken, om de draad van vorige week weer op te pakken. De club betekent veel voor de leden. Vriendschappen zijn eruit ontstaan.

Bordeauxrood
Na het bijpraten is het echt tijd om te spelen. De spelers lopen naar het inpandige gymzaaltje, die iedere maandagavond dienstdoet als repetitieruimte. Op het moment dat de klapdeuren naar die ruimte worden opengeduwd, voel je vrij snel een verandering van energie. Er komt rust en focus in de groep. In het midden van de gymzaalvloer bevindt zich, als onderdeel van alle gymlijnen, een cirkel met een min of meer perfecte diameter voor een groep van zo’n 15 mensen. Wat ooit begon als grapje, is nu gerust een running gag te noemen: de spelers gaan regelmatig gesorteerd op kledingkleur rondom de cirkel staan. “Hee”, roept iemand, “wat is er vanavond veel bordeauxrood aanwezig!”

Geen tekstboekjes meer
“Goedenavond allemaal!”, zo begroet regisseur Maike vrolijk de groep rondom de cirkel. “We pakken vanavond even een klein stukje terug van vorige week en dan gaan we direct door met de scènes die voor vanavond op de planning staan. Ik zal daarbij proberen om zo weinig mogelijk te stoppen. Ik wil dat jullie lekker kunnen doorspelen. En o ja, ik wil echt geen tekstboekjes meer zien hè”, besluit ze met een knipoog. Zie hier de regisseur die de groep inmiddels goed genoeg kent om te weten welke woorden ze op welk moment kan gebruiken. En na enkele warming-up-oefeningen, waarbij interessante kreten zoals ‘Ha-Chi-Bah’, ‘Billy-Billy-Bob’ en ’Crrrrrricket!’ worden geslaakt, gaat de repetitie echt beginnen.

Boschlust
Wie had bij de oprichting van West-End kunnen bevroeden dat de vereniging bijna 54 jaar later nog steeds zo springlevend zou zijn? Op 13 december 1971 werd Toneelgroep West-End opgericht in de nieuwe wijk Zeist-West. De naam is een knipoog naar zowel de wijk als de beroemde theaterbuurt in Londen. Op 25 maart 1972 debuteerde West-End met het blijspel ‘Met hartelijke gelukwensen’ van Dick van Maasland. Net als vele andere Zeister verenigingen, had West-End jarenlang haar thuisbasis bij Cultureel Centrum Boschlust aan de Boslaan in Zeist. Een felle brand in november 1993 maakte hier een einde aan. West-End verkaste naar Hotel Theater Figi, waar tot op heden ieder jaar onze voorstellingen van ‘professioneel amateurniveau’ worden opgevoerd.

Nauwelijks te beschrijven
Ieder jaar opnieuw, op het moment dat je als speler van West-End de ‘heilige speelvloer’ van het theater weer opstapt, gebeurt er iets met je. Opeens voel je instinctief aan waarom je ook alweer lid was geworden van deze club. Dan daalt het besef in dat je de afgelopen zeven, acht maanden met deze bijzondere mensen hebt samengewerkt aan hetzelfde gemeenschappelijke doel: een prachtige voorstelling op de planken brengen voor een trouw publiek. Dat je bij aanvang van de voorstelling op je plek klaarstaat, 100% geconcentreerd, en dat dan de lampen uitgaan… We gaan beginnen! En zo wordt toneelspelen bij West-End een gevoel dat nauwelijks te beschrijven is.

12 Angry Men
Op vrijdag 11 en zaterdag 12 april aanstaande speelt West-End in Figi het beroemde stuk ’12 Angry Men’ van Reginald Rose, in het Nederlands vertaald als ‘De Twaalf Gezworenen’. Hierin zien we een kleine, benauwde juryruimte in New York City in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Twaalf mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten, komen samen om te beslissen over het lot van een jonge verdachte in een moordzaak. Wat eerst een uitgemaakte zaak lijkt, verandert als één jurylid zijn twijfels uit. Terwijl de zomerse hitte toeneemt, lopen ook de spanningen op. Vooroordelen, persoonlijke frustraties en verschillende wereldbeelden komen aan de oppervlakte. Kan de waarheid standhouden en het recht zegevieren onder de druk van emoties en vooringenomenheid? ‘De Twaalf Gezworenen’ is een intens rechtbankdrama dat je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt. 

Ga voor tickets naar https://toneelgroepwest-end.nl.