Houd moed. Wees lief

Op de banner bij de Oude Kerk aan de 1e Dorpstraat stond vorig week de tekst “HOUD MOED. WEES LIEF”. Deze tekst doet me denken aan m’n hippie-tijd, maar ik denk niet dat de kerk daaraan refereerde. De tekst gaf me een prettig en optimistisch gevoel. Met kleine acties kunnen we bijdragen aan meer vertrouwen in de toekomst.

2 maart 2025

tekst: Henny Fokkema; foto: foto gemaakt met Bing Image Creator

De moed is oud. Hij is veel ouder dan
de menschheid. Hij is niet te scheiden van
het leven zelf. Immers, leven is strijd
en waar gestreden werd, daar trilde altijd
zijn vurig rythme door de strijders heen.
Moed en strijd zijn, als golf en branding, één.

Henriette Roland Holst

De afgelopen maanden kwam ik er niet toe iets te schrijven over de Zeister politiek. Niet omdat er niets gebeurde in onze gemeente. De zeer tragische gebeurtenis rondom Fivoor alleen al maakte dat burgemeester, wethouders en gemeenteraad hun handen vol hadden. 

Maar er waren andere redenen genoeg. Zo zijn er de vele nationale relletjes en de internationale gebeurtenissen. De verschrikkingen van de oorlogen in Gaza en Oekraïne, Trump die de Amerikaanse verkiezingen won en een dikke maand na zijn inauguratie de grondstoffen van Oekraïne opeist, de radicale, nationalistische partijen die overal oprukken met hun rechts-staat-schendende principes, maakten me kopschuw om de pen te pakken. Verlamden me en gaven me een machteloos gevoel. 

Op de banner bij de Oude Kerk aan de 1e Dorpstraat hier in Zeist stond vorig week in kapitale letters de tekst “HOUD MOED. WEES LIEF”. Alle dagen dat ik er langsliep bezorgde de tekst me een prettig en optimistisch gevoel. Ook kwam de gedachte bij me op: “ja, dat kan natuurlijk ook, al zijn de tijden nog zo somber”. Het leek me zelfs aantrekkelijker dan moedeloos te blijven en stil in een hoekje te gaan zitten. Waarom zou ik m’n eigen, persoonlijke ideeën en gedachten laten overheersen en ontmoedigen door het onzinnige, verbale geweld van ene Trump of Wilders of wie dan ook? 

“Houd moed”. De tekst functioneerde als een aanmoediging en zo is de tekst waarschijnlijk ook bedoeld. Wat is erop tegen om geweldloos zacht in verzet te gaan, vroeg ik me opeens af? En vanuit deze gedachte meldde ik me aan bij “Grootouders voor het klimaat”. Een landelijke organisatie van grootouders die zich inzetten voor een houdbaar leefklimaat voor de generaties na ons. De organisatie bestaat sinds 2016 en kent tal van lokale afdelingen. Helaas is er in Zeist nog geen lokale afdeling actief. Bij deze doe ik dus een oproep aan collega-grootouders om zich aan te melden bij “Grootouders voor klimaat”, opdat er in Zeist voldoende leden zijn, zodat we ook een lokale afdeling kunnen oprichten. (www.grootoudersvoorhetklimaat.nl). 

“Wees lief”. Deze tekst doet me denken aan m’n hippie-tijd, maar ik denk niet dat de kerk aan deze tijd refereerde. “Wees lief”, is voor mij wel een oproep om warmhartig en meelevend te zijn. Hoe onverdraaglijk erg is het dat door de Toeslagenaffaire zoveel onschuldige burgers door toedoen van de Overheid slachtoffer zijn geworden. En wat is het pijnlijk dat de Toeslagenaffaire voor de slachtoffers nog steeds niet fatsoenlijk kan worden afgesloten. Waarom moeten de slachtoffers zolang wachten voordat ze erkenning krijgen voor wat hen is aangedaan? “Wees lief” stond er en ik geef gehoor aan de uitnodiging om me aan te melden als luisterend-schrijver bij de Stichting (Gelijk)waardig herstel. (www.gelijkwaardigherstel.nl). En natuurlijk hoop ik dat veel mensen in Zeist dit ook zullen doen. 

Al dit soort kleine acties zouden er mogelijk aan kunnen bijdragen dat we met wat meer vertrouwen de toekomst tegemoet kunnen zien en niet willoos overgeleverd zijn aan de vrede bedreigende en nietsontziende ondemocratische, mensonwaardige tendensen.