Verstrengeld in de lianen van de tijd

Al wat langer zit ik vast in de lianen van de tijd. Als tentamensurveillant bij 15 tot 24-jarigen voel ik me als een vis in het water. In Figi geniet ik tussen de senioren van een optreden met muziek van Jacques Brel, die zelf slechts 49 werd. We hebben maar besloten ons aan te melden bij de ASZ, de Algemene Seniorenvereniging Zeist.

23 februari 2025

tekst en foto’s: René Scheffer

Vorige week kwam het bevreemdende gevoel opeens weer opzetten. In de ochtend kijk ik bij een oud-collega een video uit 1993. We zijn toen gefilmd bij het afscheid van een vertrekkende collega van de gemeente Zeist. Ik zie mezelf met een soort "pornosnor" uit de jaren '70. Ook toenmalig burgemeester Boekhoven komt voorbij in de film. Toch leuk dit te bekijken. Vierkante auto's, het oude Figi is net gesloopt. En dat toch 5 jaar na de in mijn ogen recente Voetbal EK winst in München.

Al wat langer zit ik vast in de lianen van de tijd. Als tentamensurveillant bij 15 tot 24-jarigen voel ik me als een vis in het water. Mijn mede-surveillanten zijn rond de 70. In mijn TikTok "carrière" is de fanbase tussen de 14 en 22 jaar. Dat ik met 55 jaar nog een schoolpleinvader was helpt ook niet mee met het doorlopen van een lineair leeftijdsbesef.

Thuis zijn er twee Maine Coons. De poezen zijn 11 1/2 jaar en dat soort wordt gemiddeld 12 tot 14 jaar. Ze zijn altijd jeugdig, fit, geweest. De laatste maanden wordt het minder, strammer, meer slapen, afwijkend gedrag. Ik ga weer rekenen. Het verouderingsproces bij mensen is vooral zichtbaar tussen 70 en 85. Bij een poes volstrekt zich dat proces in een veel kortere tijd, anderhalf jaar, reken ik uit. Ik zie de start van mijn ouderdomsproces voor mijn neus, maar dan tien keer sneller afgespeeld. Apart.

In de avond zijn we in Figi, daar is een optreden de Belgische zanger/imitator Olivier Laurent, hij vertolkt het oeuvre van Jacques Brel. Als jongeling van een jaar of 12 zag ik Brel (toen op het toppunt van zijn carrière) als een oude drankzuchtige en vreemdgaanderige Brusselaar met mooie stem vol emotie. Achteraf was Brel toen nog maar 40 jaar. Uiteindelijk is hij 49 geworden. Zijn bekendste song is "Ne me quitte pas". In Figi zitten we tussen "alleen maar nette mensen", de meesten grijs en veelal 65/70 plus. Een prachtig optreden, met een zeer levendig en enthousiast publiek. Een publiek dat 55 jaar geleden op deze leeftijd in een zaaltje in het toen nog bestaande "Bejaardenhuis" zou luisteren naar oud-Hollandse liedjes.

Regelmatig moet ik opstaan voor passerend publiek, tweemaal bij de staande ovatie. Het voelt stram. Naar de uitgang omhoog, ik wankel wat. Hijgend van de inspanning duik ik op de gratis bitterballen alsof ik de hongerwinter in 1944 nog heb meegemaakt. Bekenden kom ik niet tegen en daardoor kon ik mijn gloednieuwe visitekaartje niet kwijt. Stiekem schuif ik het kaartje op een tafel onder de tas van mijn vrouw. We lopen weg, het kaartje ligt er nu voor de grijp. Niemand zag deze vreemde, kinderlijke actie. Mogelijk een soort laatste klaroengeschal van energie en jeugdigheid.

Eenmaal thuis slingert de brief van met Ministerie nog steeds door het huis. "Meneer Scheffer, vanaf 26 april ben u AOW-gerechtigd, 67 jaar".  Even slikken, maar ik zie vooral de voordelen van de € 800 extra in de maand.

We hebben al besloten ons aan te melden bij de ASZ, de Algemene Seniorenvereniging Zeist. Lid van omroep MAX zijn we ook net geworden. De volgende dag koffie en krant. Ow leuk, op de VRT een herhaling van 'Mega Mindy’. Daar ben ik altijd al fan van geweest.