Column
Toen dacht ik, wacht, ik heb ergens gelezen: over een aantal jaren heb je Zeist aan de Zee. Alles verandert in de natuur, dus komt de zee dichter en dichter bij en aangezien Zeist wat hoger ligt krijgen we dan Zeist aan Zee.
tekst: Henk Martens; foto: Timo Lampe, l-flat.nl
Column
"Waar heeft u die wond aan uw knie opgelopen?" vroeg de verpleegster bezorgd, toen ik op de behandeltafel lag. Zij boog zich over mijn knie en bracht met naald en draad enkele hechtingen aan, waarop het bloeden eindelijk stopte.
tekst en foto: Marcel Leenders
Column
Met veel elan flaneert ze het terras van “Taste” op: een jongedame van middelbare leeftijd met geblondeerd lang haar. Met mij draaien nog meer hoofden zich om. Tja, dat is typisch op een terras: zien en gezien worden.
tekst: Erica Pijs; foto: Pixabay
Column
Ongelijke kansen in het onderwijs hebben altijd bestaan. Ook in Zeist wordt er met vlaggen geadverteerd voor een “brugklascursus”. Deze reclame richt zich op welgestelde ouders die onderwijs kunnen bijkopen.
tekst: Henny Fokkema; foto: Pixabay
Column
Lang dacht ik dat het coronavirus wel over zou waaien en alleen maar een rimpeling in de sleur van het dagelijkse leven was. De ernst drong pas echt tot ons door toen in het centrum van Zeist nergens meer een kruimel brood te krijgen was.
tekst en foto: Arend Postma
Column
Ingrid Wong is ondernemer in Den Dolder. Regelmatig telt ze haar knopen. Haar Zeister Knopen wel te verstaan.
tekst: Ingrid Wong; foto: Mel Boas
Column
Helaas is door de corona voor de Zeister voetballiefhebber dit seizoen helemaal in het water gevallen in 2020. Maar het nieuwe voetbalseizoen wordt zeker heel mooi. Met veel plaatselijke wedstrijden.
tekst: Henk Martens; foto: Pixabay
Column
Wat mij opvalt is dat een mondkapje juist iedereen staat. Ik test mijn nieuwe stelling bij mijn medewandelaars na een licht tochtje door de heerlijke koele bossen van Austerlitz. Verbaasde hoofden draaien zich naar mij toe.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Ze ligt op de begraafplaats in Zeist. Telkens als ik de begraafplaats oploop voel ik me direct anders. Het is net zoals je op een feestje aankomt waar je meteen aanvoelt hoe de sfeer is. Alleen hier is het geen feestje.
tekst: Kirsten Vonk; foto: Pixabay
Column
Als het om biologisch boeren gaat loopt Nederland achter bij Europa. In Zeist is er wel De Groene Schuur: een initiatief waarbij biologische groenten en fruit van eigen bodem rechtstreeks door een groep consumenten bij de boeren worden ingekocht.
tekst: Steven Spaargaren; foto: Pixabay
Column
Ik lag al vroeg in bed, schrok midden in de nacht opeens wakker en kon daarna de slaap niet meer vatten. ‘Hoor…’, zei ik fluisterend. ‘Iemand huilt daarbuiten, het is hier vlakbij.’
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
Column
Het Teslagehalte in mijn wijk Kerckebosch is hoog maar niet evenredig over de straten verdeeld. Soms fiets ik door een straat die naar eigen waarneming het hoogste Teslagehalte van de hele wijk heeft.
tekst en foto: Arend Postma
Column
Ik drink een biertje op het terras van Blink. Naast mij zit een man. ‘Ik kan niet thuiswerken’. Het komt nogal geaffecteerd uit zijn keel. Een tel later voegt hij er veelbetekenend aan toe: ‘Dat gaat niet in mijn functie.’
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Opvallend stil was het bij de Schaerweijde Golfclub. De groene velden verlaten. Rustig, maar ook een beetje triest. Geen Evert-Jannen en Claires met de lamswollen pullovers noncha over de schouders gedrapeerd. Geen “gozer, lùl, kijk die bal nou gaan!”.
tekst en foto: Renee van Tiel
Column
Bennie is over het algemeen een graag geziene gast in de kroegjes in Zeist. Op het eerste gezicht is er niets aan hem te zien. Ben heeft een diagnose, een stempel. Daar heeft ie zelf nog het meeste last van. Ben, mooie kerel, leuk dat je er Bent! Biertje?
tekst: Erica Pijs; foto: Van der Lee Fotografie