1 maart 2016
tekst en foto: Fons Pennings

De sociale media, maar ook de traditionele pers lopen niet over van optimisme. Er is een hoop mis in onze maatschappij en de hoeveelheid kanalen om daarover te berichten neemt alsmaar toe. Ooit bracht de journalist het nieuws en een enkele briefschrijver en soms een analist reageerden daarop. Nu komt het nieuws van iedereen en reageert iedereen.
Hoewel, nieuws?

"Vanmiddag weer een aanrijding op de rotonde. 
Een akelig gezicht, de fietser lag op de grond en er moest een ambulance komen. 
Die auto reed weer eens te hard en hij heeft de fietser natuurlijk gesneden. 
Veel te gevaarlijk, deze rotonde. En de gemeente doet er niks aan."

Natuurlijk is een bericht op facebook over bijvoorbeeld een aanrijding niet gecheckt en de toevoeging van de schrijver die denkt dat de automobilist te snel reed: geen feit, maar zijn mening.

En dan de reacties:

“Auto’s rijden daar als gekken…
De gemeente doet pas wat als er eens een dode valt…
Typisch Zeist…
Klootzakken zijn ‘t…”

Waar iedereen berichtjes plaats, zijn het vooral de mopperaars die reageren. De reacties zijn vaak kort door de bocht en erger. Zo kun je in Zeist steevast rekenen op die ene man, die overal en altijd de schuld in de schoenen schuift van de burgemeester. De burgemeester heeft volgens hem grote fouten gemaakt als bestuurder bij een hogeschool en leidt, zo vindt hij, ook Zeist op die manier. Een aanrijding is dus de schuld van de burgemeester, zo vindt onze opper-mopperaar.

Maar wat overheerst is de sikkeneurige, pessimistische sfeer die de reacties gemeenschappelijk hebben. Voor hen is het glas altijd half leeg en daar hebben veel mensen genoeg van. Er is behoefte aan een glas-is-halfvol geluid.

En dan zijn er ineens initiatieven die aan deze behoefte tegemoet komen.

Popkenner Leo Blokhuis, je weet wel van de Top 2000, die een platform What the world needs now opzet: "Ik werd zo boos van alle angstzaaierij, en Trump met zijn moslim-ban en bedacht me dat er hier toch ook artiesten zijn die zich daar zorgen over maken en er iets over te melden hebben” schrijft hij in een oproep aan muzikanten om met hun muziek een bijdrage willen leven aan een respectvolle samenleving.

Of het plan van de organisatoren van Wij Zijn Nederland, die op 4 maart hun eerste evenement toelichten met: “Wij zijn klaar met het geschreeuw. We staan nu op en spreken ons uit. Voor fatsoen, voor een beetje meer samen en voor een land waarin iedereen gewoon zichzelf kan zijn.” 

Tegelijkertijd is de Wij zijn Zeist beweging van start gegaan, voorzichtig met een facebookpagina:

"Zeist heeft heel veel moois en daar mogen we trots op zijn. Wij zijn Zeist is een podium met berichten over wat Zeist mooi maakt en wat Zeist onderscheidt. Iedereen kan positieve berichten sturen aan Wij zijn Zeist. Mopperen kan overal, trots zijn doen we hier.”

Dus voor alle facebooklezers die graag berichten lezen over wat Zeist te bieden heeft, even snel liken www.facebook.com/Wij-zijn-Zeist-542556249288494/?fref=ts